Tot slot: eindverslag 10 dagen in de outback

Laatste reisverslag van mijn backpacktrip Down Under.

Dag 1

Maandag 19 januari wordt ik om 7 uur 's morgens bij het Adelaide Central Busstation opgehaald door Shane met een 4x4 truck. Eenmaal ingestapt blijken er nog 4 Nederlanders, 2 Zwitsersen en 1 Duitser in te zitten.
We zijn helemaal klaar voor onze expeditie van 10 dagen en 3255 kilometer door de verlaten en hete outback naar Alice Springs; hartje Australië. Grotendeels leggen we de reis af op on geasfalteerde wegen.
Shane is onze gids en reisleider voor die tijd. Hij is nog net geen 27 jaar, maar heeft al zoveel kennis over dit verlaten gebied in Australië. Maar goed ook, anders zat ik verkeerd.

We moeten nog 1 iemand ophalen ergens bij een benzinepomp een halfuurtje verderop. Een wat oudere vrouw ergens in de 50. Een enorm leeftijdsverschil met de rest van de groep, want wij zijn allemaal in de 20. Maargoed, ze doet gezellig mee met de rest! Dat maakt ons nu dus een groep van 10 personen inclusief de reisleider. Shane zegt dat we haar "mom" gaan noemen, aangezien zij de oudste is van de groep beschouwen haar als moeder van de groep. Hier kom ik later op terug!

Een aantal kilometers verder houden we een koffie-stop in Port Pirie en doen we een briefing over wat de bedoeling en de route is van deze trip. Nog een paar uur later hebben we lunch in Port Germain, 1 van de eerste kleine dorpjes op onze route met nog geen 250 inwoners. Hier legt Shane uit hoe de trailer is ingepakt en waar alles ligt. Erg belangrijk om te weten, omdat we daar voor de komende 10 dagen uit moeten leven.

Zo hebben we 6 jerrycans van 20 liter met drinkwater, een ontbijtbox, lunchbox, schoonmaakbox, snackbox, doos met fruit, 2 gasflessen met brander, tafel, stoeltjes, swags (soort van slaapzaken), tenten (wat later pas wordt verteld), gereedschap, 4 reservebanden en 2 koelboxen; 1 voor de drank en de ander voor eten, heel belangrijk.

Onderweg vullen we de jerrycans natuurlijk een aantal keer bij en kopen we zakken met ijs om de koelboxen koel te houden. De gemiddelde temperatuur tijdens de reis zal namelijk tussen de 30 en 40 graden liggen. Ook vult Shane de voorraden af en toe aan als we de kans hebben om boodschappen te doen. Daarnaast moeten we af en toe hout sprokkelen onderweg voor het kampvuur 's avonds.

Na de lunch rijden we verder en stoppen we in de Flinders Ranges om een wandeling te maken waar we een mooi uitzicht hebben over de oceaan en het vlakke landschap. De Flinders Ranges is 1 van de oudste bergketens ter wereld; zo'n 500 miljoen jaar.

We vervolgen onze reis naar het dorpje Quorn, waar de vroegere Ghan Railway lag. Deze spoorlijn is in de 19e eeuw aangelegd om zuid Australië met Alice Springs te verbinden. Na vele overstromingen is er halverwege de 20e eeuw een nieuwe spoorlijn aangelegd om zuid Australië met het noorden te verbinden; Adelaide-Darwin.
Voor de aanleg van de spoorlijn werd er veel gereisd met Afghaanse kamelen, vandaar de naam "Ghan Railway".

Er is niet echt een grens te trekken waar de "outback" werkelijk begint, er staan geen borden ofzo die dat aangeven. Maar na dit punt bevonden we ons al zo'n beetje in the middle of nowhere.

Aan het einde van de dag zijn we beland in Warren Gorge waar we onze bushcamp opslaan en gaan bbqen. Onderweg hebben we nog een aantal zeldzame Yellow Footed Rock Wallaby's gespot :).
's Avonds maken we kennis met elkaar door wat over onszelf te vertellen. Zo vertelde ik dat mijn bijnaam King is en dat brak gelijk het ijs. Zo voelde het net als thuis!

Later in de avond rolden we onze swags uit om te gaan slapen. Deze swags zijn grote rechthoekige canvas 'zakken' met een dun matrasje erin waar je je slaapzak in kan leggen. We lagen dus buiten op de grond onder de sterrenhemel, fantastisch! Als je goed keek kon je de melkweg zelfs zien en nog een ander sterrenstelsel wat als een vage witte wolk leek in de donkere hemel. Onbeschrijfelijk mooi...

Dag 2

De volgende dag worden we om 05:30 gewekt, gaan we ontbijten en pakken we alles weer in om verder te gaan.

We komen langs een ghosttown waar de overblijfselen niets meer dan ruïnes zijn. Even later doen we een bushwalk naar een plek met oude rotstekeningen van Aboriginals en vertelt Shane over de geologie van de omgeving, waar vroeger kilometers hoge bergen waren. Ook laat hij zien welke eetbare planten er zoal zijn waar de aboriginals vroeger van leefden.

De 2e bushwalk doen we in een National Park bij Wilpena, waar we worden geconfronteerd met een roadblock door een omgevallen boom. Met wat mankracht werken we deze opzij en kunnen we weer verder. Onderweg verteld Shane over de geschiedenis van de Aboriginals en het is gewoon zo jammer dat wij, de blanken, hun cultuur kapot hebben gemaakt. Net zoals we dat met bijna elke andere lokale bevolking van onze vroegere koloniën hebben gedaan. En dan na te gaan dat de geschiedenis hiervan in Australië nog geen 200 jaar oud is!

Ook verteld Shane over de Dreamtime van de aboriginals. Wat niet alleen spiritueel is, maar ook van praktische toepassing. Zij hebben een Dreamtime of 'creation' story over bijna elk aspect van het land, de lucht en het water. In zo'n verhaal zitten bijvoorbeeld aspecten over waar een waterbron te vinden is, via welke weg en hoe het gebergte eromheen is ontstaan. Heel interessant en erg veelzijdig.

Tijdens de lunch hebben we eindelijk de mogelijkheid om te douchen! Iedereen zweet zich namelijk kapot tijdens de wandelingen. In de avond maken we onze bushcamp in Parachilna Gorge. Hier hebben we niet de beschikking over een wc en moeten we zelf dus 1 maken! Dit bestaat uit een gat in de grond met een soort van hoge toiletbril erboven, zodat je normaal kan zitten. Ook wel een "bushdunny" genoemd in de Australische 'slang'.

Dag 3

Vandaag gaan we richting Leigh Creek waar we een tussenstop maken en even verderop bezoeken we in Lyndhurst een typische outback figuur; Talc Alf. Dit is een man van ergens in de zestig die van zeepsteen allerlei beelden maakt. Hij woont erg afgelegen in een zelfgebouwde hut midden in de woestijn. Met zijn witte stoffige handen stelt hij zich aan ons voor en vertelt over zijn theorie over de betekenis van letters en namen. Sorry, maar dat lukt me niet meer om allemaal na te vertellen. Ik zal het thuis nog opzoeken... Neem maar gewoon aan dat het grappig was om aan te horen.

We vervolgen onze weg en komen nog langs een waterbron. Heel apart, in het midden van de woestijn is er zomaar een klein vijvertje waar water uit de grond omhoog borrelt.

Een aantal kilometers verder passeren we de "Dingo fence". Dit is een hek van 5320 km lang en is gebouwd om de schapen in het zuiden van Australië te beschermen tegen de dingo's in het noorden.
Even later belandden we in William Creek met een populatie van 6 personen! Hier maken we ons kamp op een kampeerplek.

Als we allemaal eenmaal rond het kampvuur zitten 's avonds, zonder onze "mom" (zie begin van dit verhaal), vraagt Shane of er ons niet iets is opgevallen aan haar. We hebben natuurlijk geen idee. Wat blijkt is dat het gewoon zijn echte moeder is die mee is met ons! Vet grappig en ontzettend leuk natuurlijk! Zij wouden kijken of we dat misschien door zouden krijgen, niet dus...

Dag 4

Om half 6 's morgens doe ik samen met Shane en zijn moeder een rondvlucht in een klein vliegtuigje over Lake Eyre. Een enorm groot zoutmeer ter grootte van België. Over het algemeen is dit meer droog, maar door de vele regenval de laatste paar weken in dit gebied is het meer gevuld met water. Ontzettend mooi om te zien en vooral met de opgaande zon.

We reizen door naar Coober Pedy. Een mijnstadje waar veel opaal wordt gewonnen. Omdat de temperaturen hier extreem hoog kunnen zijn hebben vele mensen hun huizen ondergronds gebouwd in grotten. Hier worden we rondgeleid door een ondergronds huis en een opaalmijn. Na de pizza lunch gaan we boodschappen doen en maakt 1 van onze groep een fout om een foto te maken van een Aboriginal vrouw. Die komt agressief op onze truck afgerend en begint te vloeken en te schelden op dat meisje. Achteraf wel een komisch aangezicht om eerlijk te zijn, maar wel begrijpelijk dat ze zo reageert.

Een aantal kilometers verder veranderd de omgeving in een maanlandschap. Totaal geen vegetatie in de buurt en alleen maar zand, zand en nog eens zand tot in de wijde omtrek.
Dit is een enorm contrast met de Painted Desert waar we een paar uur later een rondwandeling doen. Echt ongelooflijk mooi met de gekleurde rotsen en zand midden in de woestijn. Het is ondertussen extreem heet en dus zijn we toe aan wat afkoeling. Onderweg richting het dorpje Oodnadatta passeren we een waterbassin voor het vee. Want we bevinden ons nu op veegrond van een cattlefarm ter grootte van België. Ze hebben wel veel vergelijkingen met België merk ik... Hier doen we dus een frisse duik. Alhoewel, 'fris', voor ons gevoel is het fris, maar zo zag het water er niet uit!

Dag 5

We hebben de vorige dag een bushcamp opgezet vlakbij het dorpje Oodnadatta. Als iedereen wakker wordt, blijkt dat de meesten helemaal zijn lekgeprikt door de mozzie's; mosquito's. Pas daarna vertelt Shane dat we ook tenten op hadden kunnen zetten! Fantastisch.. Maar ach, ons humeur wordt er gelukkig niet minder van!

We stoppen deze morgen bij de pink roadhouse in Oodnadatta, soort van supermarktt met benzinepomp. Hier moeten we een reparatie uitvoeren aan het beginstuk van de uitlaat, deze is namelijk losgekomen en maakt dus een enorm lawaai als we rijden. Zo gezegd, zo gedaan...

Daarna is het veel kilometers maken en gaan we van de offroad route af richting de Stuart Highway, omdat de route is gewijzigd. De weg waar we oorspronkelijk langs zouden gaan is namelijk gesloten vanwege schade door de vele regenval. Je gelooft het eigenlijk niet dat er überhaupt regen kan vallen in deze zinderende en droge hitte.

We passeren de staatsgrens van South Australia en Northern Territory en zien later tijdens onze rit een berg in de verte opduiken waarvan sommige denken dat dit de bekende Uluru of Ayers Rock is. Maar nee, dit is Mount Conner of zoals Shane het noemt: Fuluru (Fake Uluru).
Onze bushcamp zetten we op in Curtin Springs. Dit keer met tenten, tegen de vliegen en mozzie's.

Dag 6

We staan om half 5 's morgens op om de zonsopgang bij Uluru te zien. Dit is een rode berg in het midden van de woestijn welke een belangrijke en spirituele betekenis heeft voor de lokale aboriginals. Het straalt ook iets heel bijzonders en iets geheimzinnigs uit. Daarna bezoeken we de Olga's (volgens aboriginals: Kata-Tjuta), een smal bergketen welke ondergronds is verbonden met Uluru. Hier zit een hele geologische verklaring achter die ik je zal besparen.

In de middag gaan we naar het Ayers Rock resort, waar we onze tenten opzetten en duik kunnen nemen in een zwembad! Heerlijk! Na al die dagen in de outback voelen we ons eindelijk weer een beetje schoner.

We zien ook de zonsondergang bij Uluru samen met nog vele andere mensen die met luxe tourbussen aanwezig zijn. Een mooi contrast met onze truck die onder de modder zit. We pakken onze hapjes en drank erbij en ontkurken 2 champagne flessen om deze bijzondere trip en dit moment te vieren.

Dag 7

Vandaag doen we in de morgen de Uluru Base Walk. Een rondwandeling van 10 kilometer rond de rode rots. Erg bijzonder om te zien hoe de rots veranderd en verschillende vormen heeft. Door de unieke vorm van Uluru zien we verschillende dingen in de rots; van het menselijk brein tot Darth Vader en een walvis. Dit zien de aboriginals dan weer niet, maar dit is onze eigen verbeelding natuurlijk. Zo lijken de Olga's van een afstand op Homer Simpson... Met een beetje fantastie ;)

Dag 8

26 januari, dus Australia Day! Of Invasion Day. Vandaag wordt gevierd dat in 1788 de eerste vloot Australië bereikte. Dit is vergelijkbaar met Koningsdag in Nederland, dus veel feestvieren overal in Australië!
Wij hebben ondertussen onze auto en trailer versierd met Australische vlaggetjes en een grote vlag achterop.

's Morgens doen we een wandeling door Kings Canyon en de Garden of Eden. Een waterbron tussen de rotsen omgeven door groene bomen. We dachten dat de 10km wandeltocht rond Uluru zwaar was, maar dat was niks vergeleken met dit.

We lunchen bij een ander resort met zwembad en douches! Yeah, eindelijk weer schoon en de vieze kleren weer aan. Want we hebben natuurlijk niet voor elke dag nieuwe schone kleren. Ondertussen zit bijna alles namelijk onder het rode stof van de woestijn in combinatie met kampvuurrook en zweet. Lekker hoor...

Onderweg stoppen we op een dirtroad bij een boom waar al verschillende kleren in hangen ter aandenken van vorige tours van Heading Bush. Omdat het Australia Day is hangen we onze Australische vlag erin waar we onze namen op hebben geschreven.
In de avond eten we onze overgebleven hapjes op in Palm Valley boven op een rots met een mooi uitzicht over de vallei.

Dag 9

In de morgen doen we een wandelroute door Palm Valley. Het lijkt net een scène uit Jurassic Park, zo mooi is het. Het is sowieso al heel bijzonder dat palmbomen in dit klimaat hier kunnen overleven.
Voor mij is dit meer de Garden of Eden dan bij Kings Canyon.

We lunchen in de middag in een krater welke is veroorzaakt door een meteorietinslag miljoenen jaren geleden. Volgens de Dreamtime story van de aboriginals komt dit door 2 vrouwen die op de melkweg dansden en hun baby lieten vallen in de vorm van een ster. Komt aardig overeen met de echte oorzaak, heel apart.
We zetten in de avond ons kamp op in de St. Helen Gorge naast een rivier. We vieren hier onze laatste avond rond het kampvuur met marshmallows!

Dag 10

Yes! Uitslapen! We worden om 7 uur wakker en pakken rustig onze spullen in en maken daarna de trailer schoon. We pakken daarna de kaart erbij en doen een terugblik op de reis en de dingen die we hebben gezien en meegemaakt.

We gaan verderop eerst in een grote vijver tussen de rotsen zwemmen en daarna lunchen we een uurtje verderop bij een andere waterbron. Heerlijk relaxen dus.
Aan het einde van de middag komen we aan in Alice Springs waar we ons opfrissen in ons hostel en 's avonds de trip afsluiten in de pub onder het genot van wat eten en een biertje.

Al en al, een fantastische reis om nooit te vergeten!

Alice Springs is in principe mijn laatste bestemming van mijn reis van 3 maanden door Australië. In totaal heb ik zo'n 10.000km afgereisd.
Ik heb fantastische dingen gezien, leuke mensen leren kennen, mooie verhalen gehoord en onvergetelijke momenten meegemaakt.
Maar toch heb ik ook moeilijke momenten gehad dat ik thuis miste en ben stiekem dan ook best wel weer blij om weer terug naar huis te gaan naar Miranda, mijn familie en vrienden.
Zaterdag 31 januari vlieg ik naar Sydney en maandag 2 februari vlieg ik alweer naar huis! Bedankt voor het volgen van mijn reis en ik zie jullie snel mensen :)