Merry Christmas!

Vroeg in de ochtend om 06:50 zou de bus vanuit Port Macquarie vertrekken. Helaas werd dat een uur later door vertraging en kwam ik uiteindelijk ergens rond 2 uur aan op Sydney Central Station. Eerlijk waar, Groningen Centraal Station blijft toch het mooiste treinstation dat er is! Dat terzijde, na een bakje capuccino nam ik de trein naar Katoomba, een dorpje in de Blue Mountains. 19 tussenstops, 2 uur later en op 1000 meter hoogte kwam ik eindelijk aan op een koud (18 graden!) en mistig treinstationnetje in de bergen. Nu kreeg ik toch meer het kerstgevoel zo op de dag voor kerst!

Hier ben ik beland in een huiselijke, warme en sfeervolle hostel met fantastische en ontzettend leuke mensen! Elke keer als ik denk dat er geen beter hostel is, wordt het tegendeel bewezen. Achteraf blijken de meeste mensen elkaar al te kennen en komen ze elk jaar terug om elkaar op te zoeken.
Een paar uur later hebben we een gezamenlijke kerst-bbq, waarbij iedereen vlees heeft gekocht en er een overschot aan salades is. Naarmate de avond vordert en de alcoholische versnaperingen worden weg getikt, wordt het al gezelliger bij de vuurkorf. Een avond om niet te vergeten tijdens deze reis!!

De volgende dag slaapt iedereen zijn roes uit en ga ik met een brak hoofdje op tijd naar Echo Point; een geweldig mooi uitzicht over 1 van de valleien in de Blue Mountains met 3 enorme rotspilaren die de Three Sisters worden genoemd door de aboriginals. De enige echte 3 gezusters dus!
De Blue Mountains is trouwens een enorm nationaal park waar je geweldige wandelroutes kan bewandelen. Per jaar raken zo'n 130 mensen verdwaald, waarvan sommigen nooit worden terug gevonden of het kunnen navertellen, om maar even een beeld te schetsen...
Ook wordt het de Blue Mountains genoemd vanwege de vele eucalyptusbomen die een blauwe gloed afgeven door de olie die ze afscheiden, voor het geval je het jezelf af mocht vragen ;)

's Middags hebben we een gezamenlijke lunch waarbij iedereen zijn bijdrage aan levert. Van salades tot aan rijstpudding en kipvleugeltjes aan toe. Ik mocht, hoe kan het ook anders als Hollander, een kaasplankje met crackers verzorgen. Aan het einde van de dag heeft er nauwelijks iemand avondeten gemaakt, want er was nog genoeg over! Een super gezellige 1e kerstdag, die ik me niet beter had kunnen voorstellen tijdens de reis. Alhoewel, stiekem miste ik de warmte en gezelligheid van thuis en in de kroeg wel, maar volgend jaar ben ik er weer bij!

Op 2e kerstdag, of Boxing Day zoals ze dat hier noemen, heb ik een ontzettend mooie en lange route gewandeld met een afdaling van 300 meter langs de watervallen en tussen de vele eucalyptusbomen in het dal. Zelfs nog met een ontzettend steil treintje omhoog gegaan, wat vroeger werd gebruikt als kolentrein, geweldig! Niet de originele natuurlijk, dit was wel een modernere versie. En eenmaal in het dal ben ik daarna weer teruggegaan met de Scenic Skyway naar het beginpunt. Ik heb sinds Singapore trouwens niet meer zoveel Aziaten gezien als hier, ongelooflijk!

Hierna ben ik doorgelopen naar de Three Sisters, waar je ook een ontzettend mooi uitzicht hebt. Vlak ernaast is de Great Stairway met 900 treden naar het dal. Na enige twijfel en met gezelschap van 2 Amerikanen toch maar naar beneden gegaan, waar ben ik in godsnaam begonnen vroeg ik mezelf af bij de 395e tree (of iets in die richting). Maar wat een geweldige wandelroute door het Leura Forest! Zoveel natuur, echt super! Echt mijn ding... Aangezien ik naar beneden ben gegaan, moest ik even later ook weer omhoog natuurlijk. Geen idee of het 900 treden waren, maar ik was na een uur wel uitgeput. But totally worth it.

Next day... Met de trein naar een dorpje verderop; Blackheath. De intentie was om de Hanging Rock te zien, maar ik liep de verkeerde kant op naar een ander uitkijkpunt over de vallei. Hier kon je Bridal Veil Falls zien. Dit is enorm hoge waterval, waarbij het water als een bruids-sluier wordt verwaaid (bekijk de rechterkant van 1 van de foto's).
Nadat ik erachter kwam dat de Hanging Rock minstens 4 uur lopen is vanaf dat punt, besloot ik om maar gewoon een verkorte wandelroute terug te doen en een bakje koffie met een sandwich in een verwarmd café te doen. Want het was echt gewoon fris buiten met ongeveer 13 graden!

Omdat ik nog niet genoeg had gelopen besloot ik zondag om met 2 Duitsers een andere route in Katoomba te gaan doen. Via een plek "the Devil's Hole" in de vallei naar de Six Foot Track. Een 5 uur lange tocht met weer het besef hoe mooi de natuur kan zijn; de rotspartijen, watervallen en beekjes. Het was af en toe zoeken naar de route en nu begrijp ik ook hoe makkelijk je hier kan verdwalen.

Tijdens mijn verblijf hier is de volgende uitspraak die ik ergens tegenkwam echt van toepassing: "Life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take our breathe away". Adembenemende momenten dus die niet vast te leggen zijn op film.

Als het aan mij lag was ik hier een week langer gebleven! Maar morgen (de 30e) vertrek ik alweer naar Sydney om daar het nieuwjaar te gaan vieren, ik heb er zin in!

Ohja, bij het vorige bericht zijn ook een aantal foto's toegevoegd...